Nederlands

Een krachtige methode
Schematherapie is een integratieve vorm van psychotherapie die oorspronkelijk ontwikkeld is door Jeffrey E. Young voor mensen met persoonlijkheidsproblematiek. Nederland neemt een prominente plek in bij de verdere ontwikkeling van schematherapie en veel onderzoek vond en vindt nog steeds hier plaats. Verschillende theorieën zoals de cognitieve gedragstherapie, de hechtingstheorie, de objectrelatietheorie en experiëntiële therapievormen worden geïntegreerd tot een krachtige en breed inzetbare methode die in het effectonderzoek goede resultaten laat zien. Schematherapie richt zich behalve op het cognitieve ook nadrukkelijk op het ervaringsaspect (voelen). En tenslotte wordt aangestuurd op concrete gedragsverandering.

Het model is relatief makkelijk overdraagbaar en biedt een begrijpelijke taal voor patiënten om hun psychische en sociale functioneren te doorgronden. Behalve inzicht leren patiënten vaardigheden om beter om te gaan met vroeg ontstane denkpatronen (schema’s) en de verschillende stemmingen die opspelen en een eigen leven gaan leiden (modi).

Schema’s ontwikkelen zich vanaf de vroege jeugd en worden in de adolescentie al zichtbaar. Ieder kind heeft basisbehoeften en als deze onvoldoende ingevuld worden door interactieproblemen tussen kind en omgeving, of door beschadigende omstandigheden, kan stagnatie optreden in de persoonlijkheidsontwikkeling.

Schematherapie richt zich op het herkennen van de eigen ‘valkuilen’ en het erkennen van en kunnen reageren op de eigen behoeften. Er wordt een scheiding aangebracht tussen wat in het verleden heeft plaats gevonden, wat zich herhaalt en wat nu nodig is: het vergroten van vaardigheden met als uiteindelijk doel de ontwikkeling van ‘de gezonde volwassene’. Echter alvorens, in het hier en nu, vanuit de gezonde volwassene, effectiever gedacht, gevoeld en gedaan kan worden, dienen eerst de belastende ervaringen van oningevulde en geblokkeerde behoeften, verwerkt te worden. Verwerkingstechnieken voor (complexe) vroege traumatisering nemen een prominente plek in binnen de behandeling.

Schematherapie wordt toegepast bij persoonlijkheidsstoornissen, complex trauma en hardnekkige as-I stoornissen, die door de gebruikelijke behandeling onvoldoende verbeteren.

De keuzemodule Systeem en Context deel II borduurt voort op de verplichte cursus Systeem en Context deel I die binnen het reguliere curriculum van de opleiding tot Klinisch Psycholoog en Psychotherapeut is gegeven. Gezamenlijk vormen deze twee cursussen, deel I en II van ieder 30 uur, een onderdeel van de Basismodule Inleiding in de systeemtherapie van de NVRG.

Dialectische Gedragstherapie is de op dit moment best onderzochte behandelmethode voor mensen met ernstige emotionele ontregeling en vooral voor de borderline persoonlijkheidsstoornis.

Heb je in je werk als hulpverlener te maken met volwassenen, jongeren of kinderen met een verstandelijke beperking, leerproblemen, autisme/ASS, ADHD of andere gedragsproblemen en sociaalemotionele problemen? Merk je dat het lastig is om een pedogische relatie met diegene op te bouwen? Of werkt een verbale benadering bij een cliënt niet zoals gehoopt? De IMRO (Interactie Methodiek voor Relationele Ontwikkeling) methode Beweging-als-houvast biedt een antwoord op bovenstaande vragen.

Autismespectumstoornissen komen vaak voor. Hoe is hun persoonlijkheid opgebouwd?

Individueel en in de groep werken met schema’s en modi bij persoonlijkheidsproblemen, (complex)trauma en hardnekkige of recidiverende AS-I stoornissen

In de basiscursus heb je geleerd over het achterliggende wetenschappelijke fundament van schematherapie en hoe je het toepast in de behandeling van een cliënt. De vervolgcursus Schematherapie duikt dieper in de theorie en vergroot jouw vaardigheden om ook de cliënten met complexe problematiek succesvol te kunnen behandelen.

Wat levert het je op?

Na de verdiepingscursus schematherapie ben je in staat om:

Een krachtige methode

De categoriale classificatie van psychische stoornissen ligt steeds meer onder vuur. Wetenschappelijk onderzoek heeft aangetoond dat psychische stoornissen beter weer te geven zijn als dimensies van symptomen met een hiërarchisch structuur. In lijn hiermee werd in 2017 de Hierarchical Taxonomy of Psychopathology (HiTOP) gepresenteerd als alternatief voor een categoriale benadering van psychische stoornissen.